Όπως πέρυσι έτσι και φέτος (ακριβώς την ίδια ημερομηνία),το πρώτο ποστ του έτους που μόλις ξεκίνησε, είναι αφιερωμένο σε ένα λογοτεχνικό απολογισμό της χρονιάς που έφυγε.Καθώς σκεπτόμουν ποιά βιβλία να επιλέξω ως αυτά που ξεχώρισα μέσα στο 2007,περισσότερο στριφογύριζαν στο μυαλό μου τα βιβλία που με περιμένουν υπομονετικά εδώ και αρκετούς μήνες στη βιβλιοθήκη να τα διαβάσω.

Τελικά το να διαβάζεις πολλά βιβλία είναι μιά παγίδα,ένας λαβύρινθος-ακολουθείς τα σημάδια και προσπαθείς να φτάσεις κάπου (δεν ξέρεις ούτε ο ίδιος που...),και όσο χώνεσαι σ’αυτό το λαβύρινθο,όλο και περισσότερα δωμάτια,όλο και περισσότερες πόρτες βρίσκεις μπροστά σου,αλλά σ’αρέσει και περπατάς,και συνεχίζεις και βαθειά μέσα σου το ξέρεις ότι δεν θα φτάσεις πουθενά,αυτός ο λαβύρινθος δεν έχει έξοδο,απλά περισσότερα δωμάτια...

Διάβασα εξαιρετικά μυθιστορήματα τους τελευταίους δώδεκα μήνες.Βιβλία που με συγκίνησαν,με προβλημάτισαν,με διασκέδασαν...Πάντα είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις λίγα,τελικά εγώ τουλάχιστον προσπαθώ να διαλέξω αυτά που συνόδευσαν τη σκέψη μου αρκετό καιρό αφότου τα τελείωσα-γι’αυτό μη κοιτάτε τόσο πολύ τις βαθμολογίες που έβαζα μόλις διάβαζα ένα βιβλίο.Το πιθανότερο είναι ,ένα μήνα μετά την ανάγνωσή του,το ίδιο βιβλίο να έπαιρνε λιγότερο ή περισσότερο μιάς που παίζει μεγάλο ρόλο το τι αφήνει στη μνήμη μου μετά από καιρό.Οπότε λοιπόν κάπως έτσι καθορίζεται η λίστα της χρονιάς...

Ο συγγραφέας που σημάδεψε το 2007 στη συνείδησή μου ήταν σίγουρα ο Sebald (γιά μένα,ο συγγραφέας της χρονιάς) .Τα δύο «μυθιστορήματά» του που εξέδωσε η ΑΓΡΑ («Ξεριζωμένοι» και ο «Άουστερλιτς») μέσα στη χρονιά αποτέλεσαν μιά μεγάλη έκπληξη γιά μένα.Στην προσωπική μου βαθμολογία πλησίασαν το άριστα.

Το «Νυχτερινό τρένο γιά τη Λισαβώνα» του παντελώς άγνωστού μου Pascal Mercier ήταν άλλη μιά μεγάλη έκπληξη.Ένα μυθιστόρημα σχεδόν τέλειο που ακόμα αναρωτιέμαι πως το ανακάλυψα.

Ψηλά στη λίστα μου είναι και δύο συγγενή υφολογικά μυθιστορήματα, το «Τράνζιτο» της Seghers και το συγκινητικότατο «Ξενοδοχείο Lutetia» του Pierre Assouline.Βιβλία που τα χάρηκα,με έκαναν να δακρύσω (κάτι ιδιαίτερα δύσκολο),με άγγιξαν ιδιαίτερα.

Εκπληκτικά βιβλία ήταν «Ο Μεσσίας» του Gore Vidal,το «Νορβηγικό Δάσος» του Χ.Μουρακάμι,το εξαίσιο «Βιβλίο του Ντάνιελ» του Doctorow.Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιό από τα τρία μου άρεσε περισσότερο,ήταν όλα συγκλονιστικά.

Δεν μπορώ επίσης να μη σταθώ σε άλλα τρία συγκλονιστικα μυθιστορήματα που κυριολεκτικά τα απόλαυσα, «Ο καιρός των τραγουδιών μας» του R.Powers, «Ο βασιλιάς είναι νεκρός» του Jim Lewis ,και το αλησμόνητο «Εγχειρίδιο ιχθύων» του R.Flanagan. Τρία βιβλία που «καρφώθηκαν» στο μυαλό μου γιά αρκετό καιρό...

Το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς –κατά την άποψή μου πάντα – ήταν η έκδοση του μοναδικού αριστουργήματος «ΔΡ ΖΙΒΑΓΚΟ» του ΜΠ.ΠΑΣΤΕΡΝΑΚ . Βιβλίο που σημάδεψε το καλοκαίρι μου,βιβλίο που δεν μπαίνει σε καλούπια και είναι άδικο να «κριθεί» μαζί με άλλα,εάν μου έλεγαν «κράτα ένα βιβλίο από το 2007» θα ήταν σίγουρα αυτό.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στην Ελληνική λογοτεχνική παραγωγή της χρονιάς που έφυγε.Πρώτον γιατί δεν διάβασα αρκετά μυθιστορήματα Ελλήνων συγγραφέων,δεύτερον γιατί από όσα διάβασα ελάχιστα με συγκίνησαν,τρίτον γιατί από αυτά τα λίγα που διάβασα,τα περισσότερα είχαν βγει την προηγούμενη χρονιά.Σίγουρα με ικανοποίησε περισσότερο απ’όλα «Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα» του φίλτατου Δημ.Μαμαλούκα,που το θεωρώ ένα υπέροχο μυθιστόρημα και χαίρομαι που οι περισσότεροι κριτικοί συμφώνησαν μαζί μου,ενώ το πλέον συγκινητικό κείμενο που έχω διαβάσει τα 4-5 τελευταία χρόνια είναι τα εξαίσια "Γραμμένα φιλιά" του Γ.Ευσταθιάδη,ένα βιβλιαράκι που πρέπει να διαβαστεί από όλους.

Τείνω να συμφωνήσω με τις απόψεις του Πατριάρχη Φώτιου στο ποστ του γιά τη ελληνική παραγωγή τη χρονιά που έφυγε,και η άποψή μου είναι ότι εάν κάποιος δεν συνδέεται επαγγελματικά με τον χώρο του βιβλίου σπαταλάει πολύτιμο αναγνωστικό χρόνο ασχολούμενος με την ελληνική λογοτεχνία όταν εκδίδονται συνεχώς πολύ αξιόλογα μεταφρασμένα βιβλία.

Σας εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου το 2008 να σας φέρει ότι πραγματικά επιθυμείτε.Δεσμεύομαι να γράφω συχνότερα και με λιγότερη αυτολογοκρισία.Γιά να το επιτύχω αυτό δεν θα επιτρέπω πλέον τον σχολιασμό στο blog.Ξέρω ότι αυτή μου η απόφαση «καταστρέφει» ένα απαραίτητο συστατικό του blogging που είναι η interactive επικοινωνία,αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς θεωρώ αυτή μου την απόφαση απαραίτητη την παρούσα στιγμή.Όποιος φίλος επιθυμεί μπορεί να μου στέλνει mail στις διευθύνσεις librofilo1@gmail.com και librofilo@mailbox.gr και να ανταλάσσουμε απόψεις / γνώμες γιά βιβλία.