Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006
posted by Librofilo at Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006 | Permalink
Ο Χρήστος Χωμενίδης και η προσπάθειά του να γράψει ένα "Μεγάλο Ελληνικό Μυθιστόρημα"
Άφησα να περάσει λίγος καιρός και να καταλαγιάσει ο διαφημιστικός (και όχι μόνο)θόρυβος γιά να διαβάσω το μυθιστόρημα του Χ.Χωμενίδη "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΛΛΙ" (65).Μέχρι σήμερα έχω ακούσει και έχω δει, αντικρουόμενες απόψεις γιά την ποιότητα του βιβλίου.Ο Χωμενίδης λόγω της υπερέκθεσης του στα μήντια γνωρίζει μεγάλη (γιά τα Ελληνικά δεδομένα)αναγνωρισιμότητα στο κοινό,αλλά από την άλλη δέχεται συχνά επιθέσεις από την ντόπια διανόηση,η οποία τον θεωρεί μάλλον "ανάλαφρο" γιά τα γούστα της.

Το θέμα του βιβλίου είναι γνωστό:
Ένα περιφερειακό μέλος της "Εταιρείας" αποφασίζει να αφηγηθεί την προσωπική του ιστορία (και ιστορία της οργάνωσης) σε ένα συγγενή ενός από τα θύματα-ο οποίος είναι μεγαλοαστός και ιδιοκτήτης της "Οινοποιητικής" έναντι μεγάλης αμοιβής.Σε καθημερινές συναντήσεις ξετυλίγεται η ιστορία της Εταιρείας και εκ παραλλήλου παρακολουθούμε την καθημερινότητα του μεγαλοαστου Δ.Γκίκα και της οικογενείας του.Η απιστία της γυναίκας του τελευταίου θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων και την κορύφωση του δράματος.

Λες και ήθελε να προκαλέσει τους επικριτές του,ο συγγραφέας διάλεξε αυτή τη φορά να ασχοληθεί με ένα πολύ ευαίσθητο θέμα,την 17Ν και την τρομοκρατία στην χώρα μας.Εάν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά το έργο του Χωμενίδη και τις δηλώσεις του ίσως θα μπορούσε να φανταστεί ότι κάποια στιγμή θα ασχολείτο με κάτι τέτοιο,μιάς που η παρατήρηση της ΝεοΕλληνικής κοινωνίας και η σάτιρα της είναι το κύριο θέμα των βιβλίων του.

Θεωρώ ότι ο Χωμενίδης προσπάθησε να κολυμπήσει σε πολύ βαθειά νερά.Δεν πνίγηκε αλλά βγήκε σε άλλη παραλία από αυτή που υπολόγιζε.Ο συγγραφέας έκανε μιά απόπειρα να γράψει μια τοιχογραφία,ένα "μεγάλο μυθιστόρημα",αλλά τον παρέσυρε η έμφυτη τάση του προς την φάρσα και την κωμωδία.

Το μυθιστόρημα έχει μερικές αναμφισβήτητες αρετές,όπως:

-Αφηγηματική άνεση
-Πολύ καλούς διαλόγους
-Έναν πολύ πειστικό ήρωα στο πρόσωπο του οραματιστή μεγαλοαστού Δ.Γκίκα
-Χιούμορ
-Το κορυφαίο εύρημα να είναι ένα μοναστήρι η αρχική έδρα της τρομοκρατικής οργάνωσης,και οι μοναχοί οι αρχικοί εγκέφαλοι της.

Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν ο Χωμενίδης χάνει το θέμα του.Το βιβλίο ξεκινάει πολύ καλά,αλλά μετά την μέση και κυρίως στο τέλος έχει ξεφύγει από τα χέρια του συγγραφέα.
Το μεγάλο αγκάθι είναι ότι η ιστορία είναι πολύ νωπή,τα ρεπορτάζ (την περίοδο εκείνη),ήταν αναλυτικότατα και η πραγματικότητα είχε μιά μυθιστορηματική υφή,οπότε οποιαδήποτε απόπειρα να γραφτεί λίγο διαφορετικά η όλη ιστορία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα,έτσι κι'αλλιώς θα κατέληγε σε αποτυχία.Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον-μετά από 20-30 χρόνια,κάποιος συγγραφέας θα μπορούσε να μεταφέρει τα γεγονότα με μυθιστορηματικό τρόπο.Ο Χωμενίδης μας λέει ότι σε ένα κράτος μπάχαλο,η μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση τι άλλο θα ήταν από κάτι το "μπαχαλοειδές".Πιστεύω ότι η άποψη αυτή είναι ενδιαφέρουσα αλλά θέλει πολύ προσεκτικό χειρισμό γιατί σου γυρνάει σε φαρσοκωμωδία ή σε γελοιότητα όπως έγινε πολλές φορές και στην περίπτωση του συγκεκριμένου μυθιστορήματος.Οι τελευταίες 100 σελίδες του είναι προβληματικές,ως προς την ανάπτυξη της ιστορίας και ως προς την κατάληξή της.

Ο Χωμενίδης έχω την αίσθηση ότι είναι ο κατάλληλος Έλληνας συγγραφέας να γράψει ένα ωραίο κωμικό/σατυρικό μυθιστόρημα.Έχει πολύ καλή γραφή,οι διάλογοι του είναι απολαυστικοί ,δεν χάνεται με τα τόσα πρόσωπα που ανακατεύει στην πλοκή και έχει αίσθηση της εποχής,αναρωτιέμαι γιατί δεν το αποπειράται και προσπαθεί να ασχοληθεί με θέματα πέραν των δυνατοτήτων του.Είναι "ηλίου φαεινότερον"ότι δεν έχει ταλέντο στην αστυνομική πλοκή,αφού οι σκηνές του μυθιστορήματος του που περιέχουν δράση είναι οι πιό αδύναμες του βιβλίου.

Πιστεύω ότι ο συγγραφέας "έκαψε" ένα ωραίο θέμα,την ιστορία του μεγαλοαστού ιδιοκτήτη της Οινοποιητικής και της οικογένειας του η οποία θα γινόταν μιά ωραία σάτιρα της μεγαλοαστικής τάξης με έναν πολύ ενδιαφέροντα ήρωα όπως παρουσιάζεται ο Δ.Γκίκας.Αναρωτιέμαι γιατί προτίμησε να ασχοληθεί με κάτι που είμαι σίγουρος ότι είχε καταλάβει από την αρχή ότι δεν θα τον έβγαζε πουθενά.Μήπως ετοίμαζε ένα άλλο μυθιστόρημα και στην πορεία τού προέκυψε η ιστορία της τρομοκρατίας?

Ο Χωμενίδης πέραν της άνεσης στους διαλόγους,δυστυχώς δεν έχει προχωρήσει ιδιαίτερα από την προ δεκαπενταετίας εμφάνιση του με το υπέροχο ΣΟΦΟ ΠΑΙΔΙ.Θεωρώ ότι η συγγραφική του καρριέρα έχει φτάσει σε ένα κομβικό σημείο,μήπως έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του και είναι η κατάλληλη στιγμή να ασχοληθεί με κάτι εξίσου δημιουργικό,όπως είναι η συγγραφή σεναρίων ή η δημοσιογραφία?Καθαρά προσωπική μου αίσθηση αυτή.

Με το βιβλίο έχουν ασχοληθεί και άλλοι φίλτατοι bloggers όπως ο βιβλιοφάγος και η αναγνώστρια.Δεν υπήρξε καμμιά διαδικτυακή συνωμοσία,απλά συνέπεσαν οι αναγνώσεις μας.
 



29 Comments:


At 11/10/06 19:31, Anonymous Ανώνυμος

Εγώ είχα πριν πολύ καιρό απολαύσει τη "Φωνή" που είχε γράψει. Πολύ ψύχραιμη και διαυγής φαίνεται η διατύπωση της άποψής σου.Δεν το έχω διαβάσει είναι η αλήθεια

 

At 11/10/06 21:02, Blogger Librofilo

Σ'ευχαριστώ Σταυρούλα,την ΦΩΝΗ δεν την έχω διαβάσει,επηρρεάστηκα από τις κριτικές τότε.Κάτι είχα δει στην τηλεόραση,πρέπει να το κάνανε σειρά με τον Α.Σακελλαρίου.

 

At 11/10/06 21:49, Blogger NinaC

Έχω πάψει να διαβάζω Χωμενίδη. Απλά δεν με πείθει πια.

 

At 11/10/06 22:15, Blogger bibliofagos

Σ' ευχαριστώ για την αναφορά σου αγαπητέ. Για άλλη μια φορά συμπίπτουμε.

 

At 11/10/06 22:20, Blogger mamaloukas

Άλλη μια οξυδερκής κριτική από τον Λιμπρόφιλο. Διάβασα το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε και θα συμφωνήσω σχεδόν σε όλα. οι αρετές του συγγραφέα είναι αδιαμφισβήτητες, τό ίδιο κι οι αδυναμίες του συγκεκριμένου βιβλίου. προσθέτω πως βρήκα εντελώς απίθανες κάποιες εξελίξεις στην πλοκή.

 

At 12/10/06 00:43, Anonymous Ανώνυμος

Πλήρες το ποστ σας για άλλη μια φορά αγαπητέ.Ούτε κρύο,ούτε ζέστη λοιπόν...

Λέτε να φταίνε οι πολλοί καφέδες που πίνει κοντά στον Αγ.Διονύση??

 

At 12/10/06 09:36, Blogger anagnostria

Ευχαριστώ για την αναφορά και χαίρομαι που οι απόψεις μας συμπίπτουν. Χαίρομαι, όχι για εγωιστικούς λόγους, αλλά γιατί όταν δεν έχω μια επιβεβαίωση της δικής μου θέσης, αρχίζω να αμφιβάλλω αν έχω δίκαιο.

 

At 12/10/06 09:38, Anonymous Ανώνυμος

πολυ ωραιο ποστ με αποψη. Οσον αφορα τον Χωμενιδη, συμφωνω και εγώ με αυτο που γραφει η Composition. Κάποτε ήταν πρωτοποριακός, τώρα κατεστημένο.

Πάντως η ιδέα του βιβλίου είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

 

At 12/10/06 09:51, Blogger Librofilo

@nuwanda>Η ιδέα ενδιαφέρουσα,αλλά όπως αναφέρω στο ποστ σε λάθος χρονικό σημείο.'Ισως σε μερικά χρόνια να λειτουργήσει καλύτερα.Ήταν πολύ έντονα τα τηλεοπτικά πλάνα και πολύ αναλυτικά τα ρεπορτάζ (σχεδόν μυθιστορηματικά),οπότε τι χρειάζεται ένα μυθιστόρημα που να επαναλαμβάνει τον μικροαστισμό της οργάνωσης και το ότι ήταν άνθρωποι της διπλανής πόρτας.Γι'αυτόν τον λόγο τονίζω ότι η αρχή ήταν καλή αλλά μετά τα κάναμε μούσκεμα.Ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια

 

At 12/10/06 09:57, Blogger Librofilo

@composition doll+nuwanda>Περί Χωμενίδη.Δεν ξέρω εάν θα τον έκανα παρέα,αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ ανώτερος από πάμπολλους συναδέλφους του.Τον καίει η εικόνα του και το στυλάκι.Βέβαια τον βοηθάνε όλα αυτά στις πωλήσεις των βιβλίων του.Θεωρώ ότι είναι χρήσιμο να διαβάζουμε κάποιον που αντιπροσωπεύει κατά ένα μεγάλο ποσοστό ένα κυρίαρχο ρεύμα.Εάν διαβάσετε τα άρθρα του στην LIFO θα δείτε ότι τις περισσότερες φορές αερολογεί,αλλά διαβάζεται πολύ ευχάριστα.Αυτή δεν είναι η κυρίαρχη τάση των ημερών?Η θέση μου είναι ότι διαφωνώντας ή όχι πρέπει να την λαμβάνουμε υπ'όψη.

 

At 12/10/06 10:00, Blogger Librofilo

@aura voluptas>Που αλλού να πηγαίνει γιά να τον δούνε και να τους δεί?Πάει και στο Σκουφάκι?

 

At 12/10/06 10:02, Blogger Librofilo

@bibliofagos+anagnostria>Εγώ ευχαριστώ...

 

At 12/10/06 19:14, Anonymous Ανώνυμος

Λιβροφίλε, εσείς που τα ξέρετε όλα και ο λογοτεχνικός μπλόγκερ σας κατεβάζει διαμάντια, ποιο του Παμούκ μου προτείνετε να διαβάσω;

 

At 12/10/06 19:18, Blogger celsius33

Molis diavaza agaphte librofilo thn kritikh sou gia to Xwmenidh kai hrthe apo to radiofwno h eidhsh tou nobel logotexnias gia ton Orxan Pamouk kai erixa poly megalh xara . Eixes parousiasei prosfata to Istanbul , kai skeftomai oti einai ena thavmasio vivlio apo kathe apopsh , toso plousio , toso plhres, toso methystiko ...to apolafsa me to parapanw . Mprosta se tetoia erga , kai to mavro vivlio akoma tou idiou , nomizw oti enas ellhnas opws o Xwmenidhs , o opoios einai toso mesa sto twra , sto shmera , kai toso exw apo afto pou tha onomaza syggrafiko eswteriko xwro , ena xwro opou h istoria , oi xronoi , to twra kai to xtes, oi eikones kai oi hxoi stypoun taftoxrona mesa sou , kai dhmiourgeis kati neo kai oikoumeniko...e o Xwmenidhs den ta xei afta pws na to kanoume , symfwnw oti tha prepe na ginei senariografos h apokleistikos synergaths ths athens voice. Den prokeitai na diavasw xwmenidh se vivlio. Ton protimw se radio kai typo , an kai edw pou ta leme kai sto radio protimw n akouw Kwstantino tzouma . Genikws nomizw oti einai poly mesa sthn pragmatikothta o en logw syggrafeas kai den exei ftiaxei to diko tou kosmo. Xairetismata , h Tourkia pire nobel paidia :)

 

At 12/10/06 20:49, Blogger Librofilo

@scalidi>Νομίζω ότι πρέπει ν'αρχίσεις με το ΜΑΥΡΟ ΒΙΒΛΙΟ τέκνον μου.Ευλόγησον...

 

At 12/10/06 20:53, Blogger Librofilo

@celsius32>Συμφωνώ με όσα λέτε φίλτατε.Κι'εγώ ακούω Τζούμα το πρωί που πάω στο γραφείο-είναι καταπληκτικός.Κι'εγώ χάρηκα πολύ γιά τον Παμούκ,βέβαια τώρα οι "Ελληνάρες" θα λυσσάξουνε,αλλά δεν πειράζει.

 

At 12/10/06 23:44, Blogger Λεία Βιτάλη συγγραφέας

"Μια μέρα διάβασα ένα βιβλίο κι από τότε άλλαξε η ζωή μου", ξεκινάει την αφήγησή του στο βιβλίο του "Μια καινούρια ζωή" ο Ορχάν Παμούκ. Δεν είναι μια υπέροχη φράση αν υποθέσουμε ότι μπορεί καμιά φορά να είναι και αληθινή;

 

At 13/10/06 00:04, Blogger Alexandra

Δεν έχω διαβάσει το τελευταίο που περιγράψατε. Ειλικρινά αισθάνομαι ότι έχει εγκλωβιστεί.

 

At 13/10/06 02:34, Anonymous Ανώνυμος

Ποιος Χωμενίδης?Εδώ έχουμε έκτακτα γεγονότα!!

Αυτόγραφο,αυτόγραφο!Κε Librofilo ξεκινήστε την εκτύπωση τους.Να αγοράσετε και μια ντουζίνα πουκάμισα και να κυκλοφορείτε και με καμιά αλλαξιά μαζί σας διότι το επόμενο στάδιο ξέρετε ποιο είναι...Εγώ πάντως θα αγοράσω την κούπα και το καπελάκι.

Have mercy!

Eίδαμε τι γίνετε και στης Κας Σκαλίδη,αλλά δεν μπορώ η γυναίκα να σχολιάζω παντού ταυτόχρονα και μόλις γύρισα κι από βραδινή κραιπάλη!Συγγνώμη Σταυρούλα!

Σοβαρά όμως τώρα,πως το οσμιστήκατε το Νόμπελ?Πείτε και σας εμάς τους "αδαείς" :)που τώρα ξεκινήσαμε τέτοιου είδους εντρυφήσεις...

 

At 13/10/06 02:36, Anonymous Ανώνυμος

Και "σε εμάς" ήθελα να γράψω...Τέτοια ώρα,τέτοια λόγια...

 

At 13/10/06 09:54, Anonymous Ανώνυμος

...αγαπητη aura....δεν ξερετε ποιος ειναι ο ibrofilo για αυτο σας κανει εντυπωση η προβλεψη του....

 

At 13/10/06 10:25, Blogger Librofilo

@Κα Βιτάλη>Υπέροχη φράση πράγματι,δεν το έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο,τώρα μου κεντρίσατε το ενδιαφέρον.Υπάρχουν βιβλία που έχουν αλλάξει τη ζωή μου-μάλλον πρέπει να κάνω ποστ γι'αυτό.Όπως έχω ξαναπεί είναι θέμα timing.Σας ευχαριστώ γιά το σχόλιο.

 

At 13/10/06 10:41, Blogger Librofilo

@aura voluptas>Γυρίσατε από "βραδυνή κραιπάλη" και γράφετε στο blog μου?Τιμή μου.
Τέτοια να μου γράφετε να την ψωνίσω τελείως,δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να γελοιοποιηθεί.Έχετε πάντως μεγάλη φαντασία οφείλω να πω.Grande εμφάνιση περιμένω να κάνω στην επίσημη παρουσίαση του καινούριου βιβλίου του Δ.Μαμαλούκα γιά να του κλέψω την δόξα-οπότε θα πρέπει να περιμένετε μερικούς μήνες ακόμα.
@nuwanda>Κε Καθηγητά μου,ελπίζω να μη τρόμαξε ο κόσμος τώρα με αυτό που έγραψες

 

At 13/10/06 10:43, Blogger Librofilo

@alexandra>Ο Χωμενίδης δεν πιστεύω ότι έχει εγκλωβιστεί.Παρατηρώντας τις δουλειές του,μάλλον μέχρι εκεί μπορεί να πάει.Πρέπει να το συνειδητοποιήσει όμως-αυτή είναι η δυσκολία.

 

At 13/10/06 10:45, Blogger Ladychill

Xαιρετίζω τον αγαπητό Librofilo και την παρέα του. Με καθυστέρηση ημερών διαβάσα το πολύ ωραίο κείμενό σας και σκέφτηκα τι κρίμα οι κριτικές που διαβάζουμε στον τύπο να μην έχουν αυτήν την διάυγεια και ακρίβεια που έχουν οι δικές σας...

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει κι ούτε σκοπεύω για να είμαι ειλικρινής.

Το μόνο που μου έκανε εντύπωση στους σχολιαστές είναι η αναφορά στο που επιλέγει να πίνει ο συγγραφέας τον καφέ του. Νομίζω οτι εμείς ως αναγνώστες δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με τέτοιες μεσημεριανού τύπου lifestyle παρατηρήσεις. Αν έγραφε τώρα το "Σοφό Παιδί" άραγε, θα σχολίαζε κανείς που πίνει τον καφέ του ή θα του αρκούσε αυτό το μικρό διαμάντι; Νομίζω πως το δεύτερο θα ίσχυε.

Όσον αφορά τον Χωμενίδη -για όσους από εμάς τον γνωρίσαμε με το "Σοφό παιδί" και είμαστε σήμερα αυστηροί μαζί του- ελπίζω να βρει τη δύναμη και την έμπνευση να ξαναγράψει κάτι τόσο δυνατό. Θα είναι κρίμα να μείνει με την τόσο θλιβερή ετικέτα "ο συγγραφέας του ενός βιβλίου"....

Συγνώμη αν καταχράστηκα το χώρο λίγο παραπάνω.

 

At 13/10/06 10:59, Anonymous Ανώνυμος

Για αυτό έβλεπα εφιάλτες?
Αγαπητέ κε nuwanda(ξύπνια,φρέσκια και νηφάλια πλέον)δύσκολα εντυπωσιάζομαι στη ζωή μου.Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν εντυπωσιάστηκα από την πρόβλεψη(που σημαίνει ότι κάτι σκαμπάζω),αλλά από τις αντιδράσεις σε αυτήν.Και για αυτές σχολίασα.

Κανείς δεν γνωρίζει κανέναν πραγματικα,ούτε καν τον εαυτό του(κι εσείς εμένα!!!)

Και με αναγκάζετε να γράφω πρωινιάτικα cliches αλα "Βέρα στο δεξί",που τα σιχαίνομαι.

Κε Librofilo είναι βραδινή μου συνήθεια,όπως θα έχετε καταλάβει,να σερφάρω πριν κοιμηθώ.Το ίδιο έκανα και χθες.Τι να πω?Τιμή μου που το θεωρήσατε τιμή σας.


Τέλος.Η Ladychill τα λέει καλύτερα.
Καλημέρα σε όλους...

 

At 13/10/06 11:56, Blogger Librofilo

@ladychill>Σας ευχαριστώ γιά τα καλά σας λόγια(υπερβολικά τα βρίσκω,αλλά μ'αρέσουν).Υπάρχουν πολλές καλές φωνές στον τύπο που τις τρώει η σοβαροφάνεια.Ψάχνοντας στο διαδίκτυο γιά κριτικές στο βιβλίο του Χωμενίδη,έπεσα πάνω στην κριτική της Κας Πανταλέων η οποία βεβαίως το περνούσε γενεές δεκατέσσερις,αλλά το είχε προσεγγίσει τόσο επίπεδα,είχε τσαντιστεί τόσο πολύ που η κριτική της βγήκε θολή.Έχω διαφορετική άποψη γιά το πως πρέπει να σχολιάζεις ένα βιβλίο,αναγνωρίζω όμως ότι εγώ τα βλέπω από απόσταση και κάνω το κέφι μου.Εάν εξαρτιόταν η καθημερινότητα μου από αυτό,μπορεί να ήμουν διαφορετικός.΄
Οσον αφορά τον συγγραφέα,το λέω και παραπάνω,νομίζω ότι μέχρι εδώ ήταν,το δε ΣΟΦΟ ΠΑΙΔΙ εάν το ξαναδιαβάσουμε τώρα δεν πιστεύω ότι θα μας αρέσει τόσο όσο τότε που βγήκε.Δεν ξέρω με τι τρόπο μπορεί να "ξαναβρεί την φόρμα του",κάτι άλλο πρέπει να κάνει.Γιά τα σχολιάκια τύπου life-style που λέτε,τα βρίσκω χαριτωμένα εάν μείνουν σ'αυτό το επίπεδο,ελπίζω να μη προχωρήσουμε σε περισσότερο προσωπικά θέματα.
Και πάλι ευχαριστώ γιά την επίσκεψη

 

At 13/10/06 13:48, Anonymous Ανώνυμος

auras> αισθάνομαι σαν το μπλογκοσπίτι μου κι εδώ, οπότε κανένα πρόβλημα ;)))))))))

 

At 13/10/06 20:17, Blogger Ladychill

Μη με ευχαριστείτε για την επίσκεψη γιατί θα πρέπει κι εγώ να σας ευχαριστήσω για τα αναγνώσματα που προσφέρετε μέσα από εδώ και θα ανοιχτεί ατέρμονος κύκλος αλληλοευχαριστιών...;-)))

 

Δημοσίευση σχολίου

~ back home