Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006
posted by Librofilo at Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006 | Permalink
Ο Κώδικας DA VINCI και οι marguaritas
Ήταν Μάρτιος του 2004 όταν σε ένα meeting της εταιρείας στην Ρώμη,κάποιος από τα "μεγάλα κεφάλια" στήριξε την ομιλία του πάνω στο βιβλίο Κώδικας DA VINCI. Το χρησιμοποίησε περισσότερο γιά να τονίσει την προσπάθεια και την πίστη που πρέπει να έχει κάποιος για να πετύχει τους στόχους του παρ'όλες τις αντιξοότητες που θα βρει στον δρόμο του.Παπάρες δηλαδή (που λέγονται συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις-πρέπει πάντα να βρεις κάτι γιά να τραβήξεις το ενδιαφέρον του κοινού σ'αυτά τις ομιλίες),αλλά το αναφέρω επειδή εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα ότι δεν μιλάμε γιά ένα απλό best seller .
Τον Κώδικα τον διάβασα τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς κάνοντας διακοπές στην Σαντορίνη.Όταν είσαι αραχτός σε extra large ξαπλώστρα στο ROCABELLA,μπαινοβγαίνοντας στην υπέροχη πισίνα,ατενίζοντας την καλντέρα και πίνοντας ασταμάτητα marguaritas και τον τηλεφ.κατάλογο να διαβάσεις,συναρπαστικός θα σου φανεί.Το βιβλίο είναι κλασσικό page-turner που λένε οι Αμερικάνοι.Η δομή του είναι τέτοια ώστε να μη μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου και ήταν σίγουρα γραμμένο γιά να γυριστεί ταινία.Είμαι δε σίγουρος ότι ο Brown είχε στο μυαλό του τον H.Ford γιά πρωταγωνιστή,αλλά μάλλον ο Ford δεν είναι στα πάνω του τελευταία.Η ιστορία της Μαγδαληνής και οι συνομωσίες της Opus Dei κλπ. με διασκέδασαν,μου κίνησαν λίγο την περιέργεια αλλά έως εκεί.Tο τελείωσα-παρ'ότι με κούρασαν πολύ οι τελευταίες 100 σελίδες,έπιασα άλλο ("Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σ'ένα κρουασάν" του Tousset - αριστούργημα και πήγαινε καλύτερα με τις marguaritas και τον Κουκούμαυλο).
Πέρυσι σε μία πτήση Λονδίνο-Αθήνα,το 70% του αεροπλάνου διάβαζε D.Brown.Στο γραφείο η γραμματέας μου που θεωρεί την Ομηρόλη επιτομή της Ελλ.λογοτεχνίας, εκστασιάστηκε με τον Κώδικα.Όταν με ρωτούσαν οι συνάδελφοι μου (ψιλοφοβούμενοι και τι θα τους πω),τους έλεγα να το διαβάσουν.Μάλλον θα περνούσαν καλύτερα απ'το να διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες ή το CIAO.
Γιατί τα γράφω όλα αυτα??Γιατί έχω εκνευριστεί με την απίστευτη σοβαροφάνεια διαφόρων κριτικών λογοτεχνίας,κινηματογράφου κλπ. οι οποίοι κρίνουν το βιβλίο με καθαρά λογοτεχνικά κριτήρια απορρίπτοντας το (σκουπίδι,πατσιαβούρα κλπ).
Σε ανασφαλείς καιρούς πάντα κερδίζει όποιος επενδύσει στις συνωμοσίες και στις ίντριγκες.Γιατί λοιπόν δεν το βλέπουμε σαν κάτι γιά να περάσει η ώρα??
Μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς τα ίδια κριτήρια με γιά τον Κώδικα με ένα βιβλίο του P.Roth κρίνοντάς τα??
Ένα αναπάντητο ερώτημα είναι "τι είναι λογοτεχνία και τι όχι".Μπορεί να υπάρξει απάντηση??Είναι ο S.King λογοτεχνία?Γιά κάποιους ναι..Είναι ο Κώδικας δούρειος ίππος της Μασονίας??(Συνάδελφος στο γραφείο,ανήκων σε κάποια στοά,το θεωρεί σίγουρα Μασονικό)..Αδιαφορώ τελείως (και ο αγαπημένος μου Kipling ήταν Μασόνος,έγινε κατι??).

Τις αντιδράσεις της εκκλησίας δεν τις λαμβάνω καν υπ'όψιν,περιμένω να το κάψουνε στην Πλατεία Αριστοτέλους γιά να αυτοδικαιωθούνε και να πάνε σπίτι τους ευτυχισμένοι.

Ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι,τι θα διαβάζουν οι άνθρωποι σε 100-200 χρόνια.Το ότι θα διαβάζουν είναι σίγουρο αλλά ποιός θα θεωρείται κλασσικός??Ο Ουελμπέκ θα διαβάζεται??Ο Hornby??Μήπως και αυτοί είναι συμπτώματα του καιρού μας λίγο πιό λογοτεχνίζοντα από τον Brown??.Ποιός θυμάται τον J.McInerney??Τον Ευγένιο Σύη..??
Να μην ξεχάσω και το άλλο..Είμαι σίγουρος ότι πάρα πολλοί επισκέφθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια τα γνωστά "καλά βιβλιοπωλεία" και αγόρασαν τον Κώδικα δήθεν για δώρο,αλλά τον ξεκοκάλισαν σπίτι τους.
Δεν ξέρω,πολύ κακό γιά το τίποτα γαμώτο.Μετάνιωσα και που τα έγραψα όλα αυτά...
 



17 Comments:


At 19/5/06 15:16, Blogger Librofilo

@dreaming-Μεγάλη κουβέντα ανοίγετε..Η Ρίφενσταλ είναι τέχνη??Ο Ελαφοκυνηγός??Πάντως όσο τα σκέπτομαι αυτά μπερδεύομαι..Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι ένα ξεκούραστο weekend(ωραίες οι φωτό..)

 

At 19/5/06 15:30, Blogger Librofilo

Αγαπητή "ΟΙΔΙΠΑ" το κείμενο για τον Τουσέτ είναι διασκεδαστικότατο και πολύ κατατοπιστικό.Δυστυχώς δεν μπορώ να συμμετάσχω-ίσως γιά αγαπημένες ηρωίδες.
Τρελλαίνομαι να μισώ τον Κούρτοβικ.Αλλά έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι απόψεις του πάντα.
Τον Hornby τον λατρεύω,ιδιαίτερα το Fever Pitch (αναστενάζω κι'εγώ στις κερκίδες).Γιά το παιδί του δεν το ήξερα.Ευχαριστώ

 

At 19/5/06 17:33, Blogger Ελένη

Δεν είμαστε καλά. Ποιος είστε εσείς; Κ κυρίως γιατί δεν έχουμε συναντηθεί ακόμη στη μπλογκοσφαιρα;

 

At 19/5/06 17:43, Blogger Ελένη

Ποιός θυμάται τον J.McInerney??Τον Ευγένιο Σύη..??

Αμ τον Ανδρέα Καράβη;

 

At 19/5/06 18:49, Blogger Librofilo

Αγαπητή Ελένη,έλα ντε ποιός είμαι??Μήπως ξέρω κι'εγώ γιατρέ μου??Να που συναντηθήκαμε.Εύχομαι να τα πάμε καλά.
Αν σας πω για τον Eugene Sue και τον Jay McInerney θα μου πείτε γιά τον Καράβη??Πάντως και τα 2 σχόλια ήταν ιδιοφυή.Έχω μείνει με το χαμόγελο.

 

At 19/5/06 19:23, Blogger Ελένη

Πείτε μου, πείτε μου γιαυτά τα δυό κουτά, αν και κάτι έχω ακούσει και εγώ στο κωμμωτήριο. Τα καλύτερα τα έχω μάθει στο κωμμωτήριο την ώρα του πεντικούρ πάντως.

Δεν μου λέτε όμως. Μεταξύ μας τώρα. Αυτοί οι δύο είναι οι πιο "εξωτικοί" που ξέρετε; Είναι, δε λέω.

Το δικό μου φιγουράτο εξωτικό ( το λέω στη μανικιουρίστα κ μένει άναυδη,το κουτό) είναι η εξής φράση " Αυτό που λες, Ντέμπορα, μοιάζει σαν αλήθεια του κυρίου de la Palice,δηλαδή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία vulgaire palicade..."

Ο Ανδρέας Καράβης ήταν κάτι σαν τον Ζοφρέ ντε Πευράκ του Αθηναιουλινακίου.

 

At 20/5/06 20:43, Blogger Librofilo

Το πιό εξωτικό μου είναι ο περίφημος Βάσκος J.IBARGUENGOITIA..Με τον J.McInerney στην πραγματικότητα τεστάρω ηλικίες,ήταν πολύ hot στη δεκαετία του 80 με το "Bright lights,big city".Ο E.Sue έγραψε τα "Μυστήρια των Παρισίων" pulp μυθιστόρημα σε συνέχειες τον 19ο αιώνα.
Καράβης-too good to be true...Αλλά γουστάρω..

 

At 22/5/06 18:10, Blogger scalidi

Δεν χρειάζεται να απολογούμαστε για τα αναγνωστικά μας γούστα, άλλωστε όλα τα αντιφατικά μας στοιχεία είναι αυτά που συγκροτούν τη γοητεία ακόμη και της αναγνωστικής μας ταυτότητας. Όταν διάβασα πριν από χρόνια "Το εκκρεμές του Φουκώ" θεωρούνταν το απαύγασμα της μυθιστορηματικής διανόησης. η αλήθεια είναι ότι άξιζε ο κόπος μόνο για να καλήξει ο συγγραφέας και ο αναγνώστης στο νόημα των τελευταίων 2 σελίδων. Τώρα πια τον Έκο τον κρίνουν στην Ελλάδα απαξιωτικά ως "Μπαουντολίνο" (βιβλίο σημειωτέον που απόλαυσα). το θέμα είναι ότι τα τρέχοντα γούστα και τα λογοτεχνικά σινάφια δεν είναι ποτέ σε θέση να αξιώσουν ή να απαξιώσουν ένα συγγραφέα. το κάνει αυτό ο χρόνος και η διάρκεια...καλώς ή κακώς. έχω τη συνήθεια πάντως να διαβάζω τα μπεστ σέλερ μετά από καιρό, μόλις κοπάσει ο θόρυβος γι' αυτά κι έτσι οι εκπλήξεις μου αφθονούν. πχ.Διάβασα τις μάγισσες της Σμύρνης και βρήκα ότι πρόκειται για ένα καλό βιβλίο (δομημένο άρτια, με γλώσσα καλοδουλεμένη, ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα που από μόνο του δεν σε κάνει με τίποτα να τρέχεις σε καφεντζούδες και χαρτορίχτρες -πέρα από την εμπορευματοποίηση της δημιουργού του.

 

At 23/5/06 13:48, Blogger Librofilo

Συνολικά δεν έχετε άδικο.Γιά τις Μάγισσες δεν έχω άποψη.Με απωθεί τόσο η persona της συγγραφέως,αυτό το παθαίνω συχνά με τους Έλληνες λογοτέχνες-τους βλέπω στην τηλεόραση να παπαρολογούν και τους απορρίπτω.Αυτός είναι ο κύριος λόγος που δεν πηγαίνω σε παρουσιάσεις βιβλίων.Γιά τον Έκο έχω ανάμικτα συναισθήματα.Τα 2 τελευταία του με κούρασαν,παρ'ότι γοητευτικά.Νομίζω ότι ο χρόνος θα τον κρίνει.Τα σχόλια σας είναι πάντα χρήσιμα.

 

At 24/5/06 14:44, Blogger Librofilo

Αγαπητή γιατί να σας εκπαραθυρώσω.Τον Κ.είπαμε,τον διαβάζω ανελλιπώς-κάπου με χαλάει.Πάντως η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ ήταν συμπαθέστατο,σε αντίθεση με τον ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕΙΣΜΟ που ήταν μετριότατο.Οι λογοτεχνικές του απόπειρες ήταν αυτές-αν και μάλλον το ξέρετε ως fan.Τα σχόλια σας είναι πάντα εξαιρετικά,ευχαριστώ γιά την επίσκεψη.

 

At 24/5/06 23:40, Blogger Annabooklover

Για τον Κώδικα συμφωνώ απολύτως, ότι είναι ένα pageturner, γεμάτο κλισέ, σε μερικές σελίδες ξέρεις ακριβώς τι θα ακολουθήσει! ΠΟλύ χαίρομαι που σας ανακαλύπτω μέσω Αθήναιου.

 

At 25/5/06 03:03, Blogger ambrosiac

"Κι υστερα, γιατρε, την καθε αυγη/
την καθε αυγη, γιατρε, με τα χαραματα/
παντα η καρδια μου στην Ελλαδα/
τουφεκιζεται"


Ελενιτσα φρονιμα, μην ενοχλεις τον λ Λιμπροφιλο %χιχι%


Οχι, ουτε ειδα ουτε θα δω τον Ελαφοκυνηγο... και ουτε διαβασα ουτε θα διαβασω ουτε θα δω τον Κωδικα Ντα Βιντσι [τον κλεμμενο, εν παροδω]


Οποτε ακουω να γινεται λογος, αντιτασσω το "Ροτζερ'ς Βερσιον" του Τζων Απνταϊκ.

\

Το γκρεητ Αμερικαν νοβελ δεν θα γραφτει ποτε [φταινε οι Ψυχες του "Μομπυ Ντικ"? χι χι] -- αλλα η τετραλογια "Ραμπιτ" του Απνταϊκ φτανει οσο κοντα γινεται.

 

At 25/5/06 13:35, Blogger Librofilo

@ΟΙΔΙΠΑ>your sense of humour is killing me.
@annabooklover>Ευχαριστώ,να μ'επισκέφτεστε.
@ambrosiac>Χικμέτ ήταν αυτό-εάν θυμάμαι καλά από την επαναστατική μου περίοδο.Μ'αρέσει κι'εμένα ο Updike και είναι πάντα ευχάριστο να διαβάζεται στην Ελλάδα.Έχω την άποψη ότι δεν μπορεί να γραφτεί "great American novell",λόγω της πολυεθνικότητας των Αμερικανών.Ευτυχώς όμως γράφονται συνέχεια τόσο ωραία novells από τους Αμερικάνους συγγραφείς που δεν νομίζω ότι χρειάζονται ν'ασχολούνται με "μεγάλα πράγματα".Σας ευχαριστώ γιά την επίσκεψη.
@justme>Συμφωνώ μαζί σας ως προς την έκταση.Δύσκολα βρίσκεις ογκώδες βιβλίο που δεν θα ήταν καλύτερο με 100 σελίδες λιγότερες.

 

At 25/5/06 20:00, Blogger Idάκι

Άλλη μία νεόκοπη αναγνώστριά σας εκσφενδονισμένη εκ Αθήναιου, συμφωνεί απόλυτα για τον Κώδικα.

Και δεν καταλαβαίνει γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε μόνο λογοτεχνία "εάν θέλουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας". Υπάρχουν βιβλία και βιβλία, υπάρχουν λογοτεχνικά που λειτούργησαν καλύτερα και από Valium για μήνες (πχ. Τρυφερή είναι η Νύχτα του Fidgerald, ήρθε η εξεταστική και το παράτησα για να μπορέσω να ξενυχτήσω), υπάρχουν και αριστουργήματα που διάβασα και ξαναδιάβασα με απόλαυση ανακαλύπτοντας κάθε φορά καινούρια νοήματα και μυστικά. Οι γονείς μου με παρακαλούσαν χρόνια να αφήσω κάτω το βιβλίο για να παίξω/κοιτάξω το τοπίο/διαβάσω τα μαθήματά μου, αλλά δεν αλλάζω ό,τι έχω πάρει από τα κάθε είδους βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου.

Όπως και τους ανθρώπους, κρίνουμε ένα βιβλίο από αυτό που είναι, και όχι αυτό που υπόσχονται όλοι οι άλλοι πως είναι. Σε περίπτωση αμφιβολίας συμβουλεύουμε να αποφύγετε τις κριτικές πριν το διαβάσετε ;)

Α... και κάτω τα χέρια από το pulp fiction, η πολλή σοβαρότης σκοτώνει. Σοβαρά.

 

At 25/5/06 20:41, Blogger suigenerisav

@
(αναρωτώμενο) οικοδεσπότη,
"Η Ρίφενσταλ είναι τέχνη;"
Απαντώ: ασφαλώς, ;-)
Ορισμένα από τα σημαντικότερα γεννήματα της παγκόσμιας πολιτιστικής δημιουργίας, συναρτώνται/έλκουν την καταγωγή τους/εκκολάπτονται/προκύπτουν ως μορφές αυτού που σε 'άλλες εποχές' ονομάστηκε στρατευμένη τέχνη.. ;-)

Για να το θέσω συνοπτικά: η προθετικότητα δεν ακυρώνει την εμβέλεια ενός έργου..

Περαιτέρω.
Ο Εκο παραμένει σπουδαίος. Ας μη λησμονούμε πως δεν υπάρχει μόνο ο συγγραφέας Εκο-αλλά επίσης -για μένα- ο γοητευτικός σημειολόγος, ο ακαταπόνητος κριτικός, ο οξυδερκής κοινωνικός επιστήμονας..
Και ασφαλώς, ένας γνήσιος ευζωιστής, από τους πλέον ελκυστικούς ανθρώπους στην υφήλιο για να πιεις ένα ποτήρι κρασί vis-a-vis, πιστεύω .. ;-)

Αγγίζετε πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα στο ποστ σας αυτό [τα κριτήρια της λογοτεχνικότητας, τη λογοτεχνική υπόσταση του Κινγκ,κλπ] , αλλά θα δοθεί πιστεύω ευκαιρία να τα συζητήσουμε πιο συντεταγμένα κάποια άλλη στιγμή .. ;-)

Κατά τα άλλα, συντάσσομαι με αυτό που -προσωπικά- εισπράττω ως κοινό παρονομαστή στον παλμό των σχολιαζόντων τα εμπορικά φαινομενα-blockbusters, όπως ο Κώδικας: είναι μια χαρά για μαργαρίτες στην πισίνα [ωστόσο, επιτρέψατε μου-ιεροσυλία για Σαντορίνη ;-)], ΟΚ για πολύωρες πτήσεις, και τέλος πάντων όποιος τον διάβασε δεν πρέπει να απολογηθεί κιόλας, όποιος τον αγνόησε δεν υπάρχει λόγος να το προβάλλει ως τεκμήριο πολιτισμικής αντίστασης στον pulp αχταρμά.

 

At 26/5/06 10:42, Blogger Librofilo

@id>Καλωσορίσατε.ΤΡΥΦΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΥΧΤΑ-πολυαγαπημένο μου.Συμφωνώ γιά τη "σοβαρότητα",προσπαθώ να την αποφεύγω.Σας ευχαριστώ γιά τα σχόλια.
@suigenerisav>Η Ρίφενσταλ σίγουρα είναι τέχνη,απλά το έθεσα στην "dreaming",που σχολίασε περί στρατευμένης τέχνης.
Γιά τον Έκο έχω την ίδια άποψη μ'εσάς.Όποτε θέλετε πιάνουμε κουβέντα περί λογοτεχνικότητας κλπ.Είμαι διαθέσιμος.
Ξέρετε τα έχω τα χρονάκια μου,οπότε μία πισίνα με ωραία θέα την εκτιμώ απεριόριστα.

 

At 1/3/07 18:50, Anonymous Ανώνυμος

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 

Δημοσίευση σχολίου

~ back home